O insulinooporności czytamy i słyszymy coraz częściej. To ona według wielu osób – również części dietetyków – jest przyczyną trudności w odchudzaniu. Badania nad tą dolegliwością cały czas trwają i zdania co do zależności między insulinoopornością a procesem odchudzania zaczynają być podzielone. Dowiedz się, czym jest insulinooporność i czy faktycznie utrudnia ona odchudzanie.
Insulinooporność – co to takiego?
Za każdym razem, gdy spożywamy posiłek, w naszym organizmie wydziela się insulina. Hormon ten odpowiedzialny jest za użytkowanie energii przez komórki naszego organizmu. Jeśli jednak poszczególne tkanki stają się oporne na działanie insuliny, energia z pożywienia jest kumulowana, a organizm wydziela jeszcze więcej insuliny. W wyniku tego rozrastają się komórki tłuszczowe – my przybieramy na wadze, a w naszym organizmie nasila się stan zapalny. Komórki odpornościowe próbują z nim walczyć, jednak stan zapalny przechodzi na inne komórki, sprawiając, że i one stają się insulinooporne. Oprócz tego, że w wyniku insulinooporności energia w mniejszym stopniu jest użytkowana, a w większym kumulowana, dochodzi do osłabienia organizmu. Ponadto coraz większe i nagłe wyrzuty insuliny powodują ciągłe napady głodu.
Przyczyny i objawy insulinooporności
Przyczyn insulinooporności upatruje się przede wszystkim w nieprawidłowej diecie i braku aktywności fizycznej, które prowadzą do nadwagi i otyłości. Zbyt częste sięganie po przekąski pełne tłuszczów trans i prostych węglowodanów nie tylko zawyża bilans kaloryczny, ale także prowadzi do częstszych wyrzutów insuliny, na które niektóre komórki stają się oporne. Gdy problem się pojawi, z każdym dniem się nasila, prowadząc do coraz większej nadwagi, coraz większego stanu zapalnego w organizmie i coraz większej insulinooporności. Tej z kolei towarzyszy podwyższone ciśnienie, wysoki poziom trójglicerydów we krwi i coraz gorsze samopoczucie, które zniechęca do podejmowania aktywności fizycznej. Jak widać, insulinooporność działa dwutorowo, a jeśli nie zmienimy naszych nawyków żywieniowych, jest ona najkrótszą drogą do cukrzycy typu 2.
Insulinooporność a proces odchudzania
Insulinooporność stała się – obok Hashimoto i niedoczynności tarczycy – najczęstszą wymówką osób, które nieskutecznie walczą ze swoją nadwagą. Również dietetycy ostrzegają, że dolegliwość ta utrudnia odchudzanie. Czy faktycznie tak jest?
Na ten temat przeczytać możemy wiele hipotez, jednak coraz więcej specjalistów przeczy, by insulinooporność utrudniała, czy wręcz uniemożliwiała odchudzanie. Niektórzy przekonują, że sama dolegliwość nie tylko nie utrudnia odchudzania, a wręcz mu sprzyja. Teoria ta opierana jest na nieznacznie – jednak zauważalnie – wyższym metabolizmie. Osoby z insulinoopornością mogą bowiem przyjmować 120 kcal więcej niż osoby zdrowe, aby utrzymać wagę. Nie jest to jednak aż tak duża różnica, by w obliczu innych czynników towarzyszących insulinooporności, ułatwić odchudzanie.
Pamiętajmy bowiem, że osoby z tą dolegliwością mają znacznie mniej energii – znalezienie motywacji do ćwiczeń, a także efektywność tych ćwiczeń odbiega zatem od możliwości osób zdrowych. Jeśli jednak pokonamy swoje nawyki żywnościowe i do siedzącego trybu życia włączymy codzienne spacery, nasze samopoczucie zacznie się poprawiać i w niedługiej perspektywie znajdziemy siłę na treningi. Będzie to efekt spadku insulinooporności, a przy okazji mniejszego stężenia złego cholesterolu we krwi.
Aby zredukować insulinooporność, konieczne jest zmniejszenie masy ciała do prawidłowej. W tym celu należy spożywać od 200 do 400 kcal mniej, niż wynosi nasze zapotrzebowanie. W walce z insulinoopornością pomoże nam także kwas omega-3, który znajduje się w zdrowych tłuszczach roślinnych, rybach oraz suplementach diety. Niezbędna jest również zmiana jakościowa – przetworzoną żywność powinniśmy zmienić na półprodukty, z których samodzielnie będziemy przygotowywać dania. Od czasu do czasu możemy również pozwolić sobie na coś słodkiego. Przygotujmy jednak fit słodycze w domu – takie, w których nie będzie tłuszczów trans, niezdrowego oleju palmowego i zbyt dużej ilości cukru.
Jeśli podejrzewamy, że możemy cierpieć na insulinooporność, zgłośmy się do lekarza pierwszego kontaktu, a następnie do diabetologa, który na podstawie badań rozpisze nam dietę i wytłumaczy, co zrobić, by insulinooporność przestała być naszym problemem.
Artykuł powstał we współpracy z apteką internetową apteka-leki.pl.
0 komentarzy
